جرب در سگ ها: راهنمای جامع علائم، تشخیص و درمان
جرب، یک بیماری پوستی آزاردهنده و نسبتاً شایع در سگ ها است که توسط کنه های میکروسکوپی ایجاد می شود. این کنه ها در زیر پوست سگ زندگی کرده و با تغذیه از سلول های پوستی و مایعات بدن، باعث خارش شدید، ریزش مو و التهاب پوست می شوند. اگر مشکوک به جرب در سگ خود هستید، تشخیص و درمان سریع، کلید جلوگیری از عوارض بیشتر و بهبود سلامت حیوان خانگی شماست.
این مقاله جامع، 18 نکته کلیدی در مورد علائم، تشخیص و درمان جرب در سگ ها را به شما ارائه می دهد:
- ✔
خارش شدید:
اصلی ترین و بارزترین علامت جرب، خارش غیرقابل تحمل است. سگ شما ممکن است به طور مداوم خود را بخاراند، گاز بگیرد و لیس بزند. - ✔
ریزش مو:
به دنبال خارش مداوم، موها شروع به ریختن می کنند، مخصوصا در اطراف گوش ها، آرنج ها، شکم و صورت. - ✔
قرمزی و التهاب پوست:
مناطق آلوده پوست قرمز، ملتهب و متورم می شوند. - ✔
پوسته پوسته شدن پوست:
پوست ممکن است خشک و پوسته پوسته شود. - ✔
ضخیم شدن پوست:
در موارد مزمن، پوست میتواند ضخیم و چرمی شود. - ✔
ایجاد زخم و دلمه:
خارش شدید میتواند منجر به ایجاد زخم و دلمه روی پوست شود. - ✔
بی حالی و کاهش اشتها:
در موارد شدید، سگ ممکن است بی حال شده و اشتهایش را از دست بدهد. - ✔
تشخیص با آزمایش پوست:
تشخیص قطعی جرب توسط دامپزشک و با انجام آزمایش پوست (skin scraping) صورت می گیرد. در این آزمایش، نمونه ای از پوست سگ برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود. - ✔
جرب سارکوپتیک (Sarcoptic Mange):
بسیار مسری است و میتواند به سایر حیوانات و حتی انسان ها منتقل شود. - ✔
درمان جرب:
درمان جرب بستگی به نوع و شدت آن دارد و معمولاً شامل بهرهگیری از داروهای موضعی، خوراکی یا تزریقی است. - ✔
داروهای موضعی:
شامل شامپوها، لوسیون ها و اسپری های ضد کنه هستند که باید طبق دستور دامپزشک استفاده شوند. - ✔
داروهای خوراکی:
شامل قرص ها و داروهای مایع ضد کنه هستند که برای درمان جرب های شدیدتر استفاده می شوند. - ✔
داروهای تزریقی:
در برخی موارد، دامپزشک ممکن است داروهای تزریقی را برای درمان جرب تجویز کند. - ✔
درمان های حمایتی:
شامل تغذیه مناسب، حمام منظم با شامپوهای مخصوص و جلوگیری از استرس است. - ✔
جداسازی سگ مبتلا:
در صورت ابتلا به جرب سارکوپتیک، سگ مبتلا باید از سایر حیوانات خانگی جدا شود تا از انتقال بیماری جلوگیری شود. - ✔
ضدعفونی محیط:
محیط زندگی سگ مبتلا باید به طور کامل ضدعفونی شود تا کنه ها از بین بروند.
تشخیص و درمان زودهنگام جرب، میتواند از گسترش بیماری و بروز عوارض جدی جلوگیری کند. پس، در صورت مشاهده هرگونه علامت مشکوک در سگ خود، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.
با مراقبت و توجه به سگ خود، میتوانید از ابتلا به جرب و سایر بیماری های پوستی جلوگیری کرده و به حفظ سلامت و شادابی او کمک کنید.
راهنمای کامل جرب سگ: علائم، تشخیص و درمان
جرب سگ چیست؟
جرب سگ یک بیماری پوستی انگلی است که توسط کنه های بسیار ریز به نام مایت ها ایجاد می شود.این کنه ها در پوست سگ زندگی می کنند و باعث خارش، التهاب و ریزش مو می شوند.دو نوع اصلی جرب در سگ ها وجود دارد: جرب دمودکتیک و جرب سارکوپتیک (گال).جرب دمودکتیک معمولاً توسط مایت های دمودکس کانیس ایجاد می شود که به طور معمول در تعداد کم در فولیکول های موی سگ ها وجود دارند.در بیشتر موارد، سیستم ایمنی سگ قادر است این کنه ها را کنترل کند و هیچ علامتی ایجاد نمی شود.اما در برخی سگ ها، به ویژه توله سگ ها یا سگ هایی با سیستم ایمنی ضعیف، کنه ها به طور غیرقابل کنترلی تکثیر می شوند و باعث بیماری می شوند.
جرب سارکوپتیک (گال) بسیار مسری است و توسط مایت سارکوپتس اسکابی ایجاد می شود.
این کنه ها در پوست تونل می زنند و تخم می گذارند، که باعث خارش شدید و التهاب می شود.گال به راحتی به سگ های دیگر و حتی انسان ها منتقل می شود.
1. خارش شدید
یکی از بارزترین علائم جرب سگ خارش شدید است. سگ مبتلا به طور مداوم خود را می خاراند، لیس می زند یا گاز می گیرد. این خارش میتواند به قدری شدید باشد که سگ را بی قرار و مضطرب کند. اگر متوجه شدید که سگ شما بیش از حد معمول خود را می خاراند، باید او را به دامپزشک نشان دهید تا علت خارش مشخص شود.
2. ریزش مو
ریزش مو یکی دیگر از علائم شایع جرب سگ است. خارش و التهاب ناشی از جرب میتواند باعث آسیب به فولیکول های مو شود و منجر به ریزش مو شود. ریزش مو ممکن است به صورت موضعی یا گسترده باشد. در جرب دمودکتیک، ریزش مو اغلب به صورت لکه های کوچک و بدون مو در اطراف چشم ها، دهان و پاها دیده می شود. در جرب سارکوپتیک، ریزش مو ممکن است گسترده تر باشد و تمام بدن را درگیر کند.
3. التهاب و قرمزی پوست
جرب سگ میتواند باعث التهاب و قرمزی پوست شود. کنه ها با ایجاد تونل در پوست و تغذیه از سلول های پوستی، باعث تحریک و التهاب می شوند. پوست ملتهب ممکن است قرمز، گرم و دردناک باشد. در برخی موارد، ممکن است تاول ها یا زخم های کوچک نیز روی پوست ظاهر شوند. التهاب و قرمزی پوست میتواند نشانه عفونت های باکتریایی ثانویه نیز باشد. خارش و خراشیدن مداوم میتواند باعث ورود باکتری ها به پوست شود و منجر به عفونت شود.
4. پوسته پوسته شدن و شوره سر
جرب سگ میتواند باعث پوسته پوسته شدن و شوره سر شود. التهاب و خشکی پوست ناشی از جرب میتواند باعث شود که پوست لایه لایه شود و شوره سر ایجاد شود. پوسته پوسته شدن و شوره سر ممکن است به صورت لکه های سفید یا خاکستری روی پوست و موی سگ دیده شود. در برخی موارد، ممکن است شوره سر با چربی و ترشحات همراه باشد.
5. ضخیم شدن پوست (لیکنیفیکاسیون)
در موارد مزمن جرب سارکوپتیک، پوست ممکن است ضخیم و چرمی شود. این ضخیم شدن پوست به دلیل التهاب مزمن و آسیب به بافت پوست ایجاد می شود. پوست ضخیم شده معمولاً تیره تر از پوست طبیعی است و ممکن است دارای چین و چروک باشد. این وضعیت به عنوان لیکنیفیکاسیون شناخته می شود. لیکنیفیکاسیون معمولاً در مناطقی که سگ بیشتر خود را می خاراند، مانند آرنج ها، زانوها و کشاله ران دیده می شود.
6. بوی نامطبوع
در برخی موارد، جرب سگ میتواند باعث بوی نامطبوع شود. این بو معمولاً ناشی از عفونت های باکتریایی ثانویه است که در اثر خارش و خراشیدن پوست ملتهب ایجاد می شود. بوی نامطبوع ممکن است شبیه بوی کپک یا بوی چربی باشد. اگر متوجه بوی نامطبوع از سگ خود شدید، باید او را به دامپزشک نشان دهید.
7. عفونت های ثانویه
خارش و خراشیدن مداوم ناشی از جرب سگ میتواند باعث ایجاد زخم ها و خراشیدگی هایی روی پوست شود. این زخم ها میتوانند به راحتی توسط باکتری ها آلوده شوند و منجر به عفونت های ثانویه شوند. علائم عفونت های ثانویه شامل قرمزی، تورم، چرک و درد در ناحیه آسیب دیده است. در برخی موارد، عفونت ممکن است به سیستمیک تبدیل شود و باعث تب و بی حالی شود. درمان عفونت های ثانویه معمولاً شامل بهرهگیری از آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی است.
8. جرب دمودکتیک موضعی
جرب دمودکتیک موضعی معمولاً در توله سگ ها دیده می شود و به صورت لکه های کوچک و بدون مو در اطراف چشم ها، دهان و پاها ظاهر می شود. این نوع جرب معمولاً خود به خود بهبود می یابد و نیازی به درمان ندارد. با این حال، اگر تعداد لکه ها زیاد باشد یا لکه ها بزرگ شوند، ممکن است نیاز به درمان باشد. دامپزشک ممکن است شامپوهای دارویی یا داروهای موضعی را برای کنترل جمعیت کنه ها تجویز کند.
9. جرب دمودکتیک عمومی
جرب دمودکتیک عمومی یک شکل شدیدتر از جرب دمودکتیک است که تمام بدن را درگیر می کند. این نوع جرب معمولاً در سگ های بالغ با سیستم ایمنی ضعیف دیده می شود. علائم جرب دمودکتیک عمومی شامل ریزش موی گسترده، التهاب و قرمزی پوست، پوسته پوسته شدن و عفونت های ثانویه است. درمان جرب دمودکتیک عمومی معمولاً شامل بهرهگیری از داروهای خوراکی و موضعی است. درمان ممکن است طولانی مدت باشد و نیاز به پیگیری دقیق دارد.
10. جرب سارکوپتیک (گال)
جرب سارکوپتیک (گال) یک بیماری بسیار مسری است که باعث خارش شدید و التهاب پوست می شود. این نوع جرب توسط مایت سارکوپتس اسکابی ایجاد می شود. علائم جرب سارکوپتیک شامل خارش شدید، ریزش مو، التهاب و قرمزی پوست، پوسته پوسته شدن و زخم ها است. خارش معمولاً در شب شدیدتر است. جرب سارکوپتیک به راحتی به سگ های دیگر و حتی انسان ها منتقل می شود. پس، تشخیص و درمان سریع بسیار مهم است.
11. تشخیص جرب سگ
تشخیص جرب سگ معمولاً با بررسی نمونه های پوستی زیر میکروسکوپ انجام می شود. دامپزشک ممکن است از یک چاقوی کند یا یک اسکرابر پوستی برای جمع آوری نمونه استفاده کند. در برخی موارد، ممکن است نتوان کنه ها را در نمونه پوستی پیدا کرد، مخصوصا در جرب سارکوپتیک. در این موارد، دامپزشک ممکن است بر اساس علائم بالینی و سابقه سگ، تشخیص را انجام دهد. همچنین ممکن است دامپزشک یک تست درمانی را تجویز کند. این تست شامل بهرهگیری از داروهای ضد جرب است. اگر سگ به درمان پاسخ دهد، احتمالاً مبتلا به جرب است.
12. درمان جرب دمودکتیک
درمان جرب دمودکتیک بسته به شدت بیماری و نوع آن متفاوت است. جرب دمودکتیک موضعی ممکن است خود به خود بهبود یابد و نیازی به درمان نداشته باشد. درمان های معمول برای جرب دمودکتیک شامل شامپوهای دارویی، داروهای موضعی و داروهای خوراکی است. شامپوهای دارویی معمولاً حاوی پرمترین یا بنزویل پراکسید هستند که کنه ها را از بین می برند. داروهای موضعی معمولاً شامل آمیتراز یا ایورمکتین هستند. داروهای خوراکی معمولاً شامل ایورمکتین، میلیبمایسین اکسیم یا فلوآلنر هستند.
13. درمان جرب سارکوپتیک (گال)
درمان جرب سارکوپتیک (گال) معمولاً شامل بهرهگیری از داروهای ضد جرب است. این داروها میتوانند به صورت موضعی یا خوراکی تجویز شوند. داروهای موضعی معمولاً شامل سلنوم سولفید، لایم سولفور یا پرمترین هستند. داروهای خوراکی معمولاً شامل ایورمکتین، میلیبمایسین اکسیم یا سلنومیتین هستند. در طول درمان، باید تمام حیوانات خانگی دیگر در خانه را نیز درمان کنید، حتی اگر علائمی نداشته باشند. همچنین باید تمام ملافه ها، اسباب بازی ها و سایر وسایلی که سگ با آنها در تماس بوده است را بشویید.
14. داروهای موضعی برای درمان جرب
داروهای موضعی برای درمان جرب معمولاً به صورت شامپو، لوسیون یا اسپری استفاده می شوند. این داروها حاوی مواد فعال هستند که کنه ها را از بین می برند یا از تولید مثل آنها جلوگیری می کنند. برخی از داروهای موضعی رایج برای درمان جرب عبارتند از پرمترین، بنزویل پراکسید، لایم سولفور و سلنوم سولفید. قبل از بهرهگیری از هر داروی موضعی، حتماً دستورالعمل های روی برچسب را به دقت بخوانید و از دامپزشک خود راهنمایی بگیرید.
15. داروهای خوراکی برای درمان جرب
داروهای خوراکی برای درمان جرب معمولاً در موارد شدیدتر یا در مواردی که داروهای موضعی موثر نیستند استفاده می شوند. این داروها حاوی مواد فعال هستند که کنه ها را از بین می برند یا از تولید مثل آنها جلوگیری می کنند. برخی از داروهای خوراکی رایج برای درمان جرب عبارتند از ایورمکتین، میلیبمایسین اکسیم و فلوآلنر. داروهای خوراکی میتوانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین باید قبل از شروع درمان با دامپزشک خود مشورت کنید.
16. مراقبت های حمایتی در طول درمان
- ✔بهرهگیری از شامپوهای ملایم و مرطوب کننده برای شستشوی سگ
- ✔بهرهگیری از کرم های مرطوب کننده برای تسکین خارش و التهاب
- ✔جلوگیری از خارش و خراشیدن سگ
- ✔تغذیه سگ با یک رژیم غذایی سالم و متعادل
- ✔ایجاد یک محیط تمیز و راحت برای سگ
در طول درمان جرب سگ، مراقبت های حمایتی میتواند به تسکین علائم و بهبود روند بهبودی کمک کند. مراقبت های حمایتی شامل موارد زیر است:
17. جلوگیری از شیوع جرب
- ✔اجتناب از تماس با سگ های آلوده
- ✔شستشوی منظم ملافه ها، اسباب بازی ها و سایر وسایلی که سگ با آنها در تماس بوده است
- ✔معاینات منظم دامپزشکی برای تشخیص زودهنگام جرب
- ✔بهرهگیری از داروهای پیشگیری کننده از جرب، مخصوصا اگر سگ شما در معرض خطر ابتلا به جرب باشد
برای جلوگیری از شیوع جرب سگ، باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید. این اقدامات شامل موارد زیر است:
18. درمان جرب در محیط
برای از بین بردن جرب به طور کامل، باید محیط را نیز درمان کنید. این شامل شستشو یا دور ریختن ملافه سگ، جاروبرقی کشیدن فرش ها و مبلمان و بهرهگیری از اسپری حشره کش در مناطقی است که سگ شما بیشتر وقت خود را در آنجا می گذراند. از دامپزشک خود در مورد بهترین محصولات برای استفاده در محیط سوال کنید. در ضمن، دستورالعمل های روی برچسب محصولات را به دقت بخوانید و از آنها طبق دستورالعمل استفاده کنید. در برخی موارد، ممکن است نیاز به استخدام یک شرکت کنترل آفات برای درمان محیط داشته باشید. 
