7 نکته قبل از خرید پماد آنتی بیوتیک:

• ✔

  تشخیص نوع زخم:

  ابتدا نوع زخم را شناسایی کنید. زخم‌ها می‌توانند خراشیدگی، بریدگی، سوختگی یا گازگرفتگی باشند.
• ✔

  مشورت با دامپزشک:

  بهترین کار مشورت با دامپزشک است. او می‌تواند با توجه به نوع زخم و سابقه پزشکی سگ شما، پماد مناسب را تجویز کند.



• ✔

  بررسی ترکیبات پماد:

  ترکیبات پماد را به دقت بررسی کنید. از وجود موادی که سگ شما به آنها حساسیت دارد، مطمئن شوید.
• ✔

  توجه به برند تولید کننده:

  از برندهای معتبر و شناخته شده پماد آنتی بیوتیک تهیه کنید.
• ✔

  تاریخ انقضا:

  قبل از خرید، حتماً تاریخ انقضای پماد را چک کنید.
• ✔

  خواندن نظرات کاربران:

  نظرات سایر کاربرانی که از پماد استفاده کرده‌اند را بخوانید تا از اثربخشی آن مطلع شوید.
• ✔

  مقایسه قیمت:

  قیمت پمادهای مختلف را مقایسه کنید و با توجه به بودجه خود، بهترین گزینه را انتخاب کنید.

7 نکته هنگام بهره‌گیری از پماد آنتی بیوتیک:

• ✔

  تمیز کردن زخم:

  قبل از بهره‌گیری از پماد، زخم را با آب و صابون ملایم به خوبی تمیز کنید.
• ✔

  خشک کردن زخم:

  پس از شستشو، زخم را با یک حوله تمیز به آرامی خشک کنید.
• ✔

  بهره‌گیری از دستکش:

  برای جلوگیری از انتقال آلودگی، هنگام بهره‌گیری از پماد از دستکش استفاده کنید.
• ✔

  مقدار مناسب پماد:

  مقدار کمی از پماد را روی زخم بمالید. استفاده بیش از حد لازم نیست.
• ✔

  جلوگیری از لیسیدن پماد:

  سعی کنید از لیسیدن پماد توسط سگ جلوگیری کنید. می‌توانید از گردنبند الیزابت (طوق) استفاده کنید.
• ✔

  پانسمان (در صورت لزوم):

  در صورت نیاز، زخم را با یک پانسمان استریل بپوشانید.
• ✔

  تکرار استفاده:

  طبق دستور دامپزشک، بهره‌گیری از پماد را تکرار کنید. معمولاً 2 تا 3 بار در روز کافی است.

4 نکته در مورد پمادهای آنتی بیوتیک خانگی:

• ✔

  احتیاط در بهره‌گیری از درمان های خانگی:

  در بهره‌گیری از درمان های خانگی احتیاط کنید و حتما قبلش با دامپزشک مشورت کنید.
• ✔

  عدم بهره‌گیری از پمادهای انسانی:

  بدون مشورت دامپزشک، از پمادهای آنتی بیوتیک انسانی برای سگ خود استفاده نکنید. دوز دارو برای سگ ها ممکن است متفاوت باشد.
• ✔

  پیگیری وضعیت زخم:

  به طور مرتب وضعیت زخم را بررسی کنید و در صورت بروز هرگونه علائم عفونت، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.
• ✔

  توجه به علائم حساسیت:

  در صورت مشاهده هرگونه علائم حساسیت مانند قرمزی، خارش یا تورم، بهره‌گیری از پماد را قطع کنید و با دامپزشک تماس بگیرید.

18 نکته و 7 پماد آنتی‌بیوتیک برتر برای زخم سگ در خانه

با عمل کردن به این موارد ساده اما مهم، می‌توانید به بهبود سریع‌تر زخم سگ خود کمک کرده و از بروز عفونت جلوگیری کنید. مراقبت از حیوانات خانگی، یک تعهد بزرگ است. با آگاهی و مسئولیت‌پذیری، می‌توانید زندگی سالم و شادی را برای آنها فراهم کنید.

نکات مهم قبل از بهره‌گیری از پماد آنتی‌بیوتیک:

2. مشورت با دامپزشک:

بهترین کار، مشورت با دامپزشک است. او می‌تواند نوع زخم و بهترین درمان را تشخیص دهد.

3. تمیز کردن زخم:

قبل از بهره‌گیری از پماد، زخم را با آب و صابون ملایم (مانند صابون بچه) به آرامی تمیز کنید.

4. خشک کردن:

پس از تمیز کردن، زخم را به آرامی با یک پارچه تمیز و نرم خشک کنید.

5. کوتاه کردن موها:

موهای اطراف زخم را کوتاه کنید تا از آلودگی و چسبیدن پماد به موها جلوگیری شود.

6. بهره‌گیری از دستکش:

هنگام تمیز کردن و بهره‌گیری از پماد، از دستکش یکبار مصرف استفاده کنید تا از انتقال آلودگی جلوگیری شود.

7. مقدار مناسب:

مقدار کمی از پماد را روی زخم بمالید. استفاده بیش از حد، روند بهبودی را تسریع نمی‌کند.

8. جلوگیری از لیسیدن:

سعی کنید از لیسیدن زخم توسط سگ جلوگیری کنید. می‌توانید از گردنبند الیزابت (طوق) استفاده کنید.

10. تعویض مرتب:

بانداژ را روزانه یا طبق دستور دامپزشک تعویض کنید.

11. مشاهده علائم:

به دقت علائم عفونت (قرمزی، تورم، چرک، گرما) را زیر نظر داشته باشید.

12. واکنش آلرژیک:

در صورت مشاهده علائم آلرژی (خارش، تورم، بثورات جلدی)، مصرف پماد را قطع کنید و با دامپزشک تماس بگیرید.

13. نوع پماد:

از پمادهای مخصوص حیوانات خانگی استفاده کنید. پمادهای انسانی ممکن است حاوی موادی باشند که برای سگ‌ها مضر هستند.

14. تاریخ انقضا:

قبل از استفاده، تاریخ انقضای پماد را بررسی کنید.

15. محل نگهداری:

پماد را در جای خشک و خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

16. عدم استفاده خودسرانه:

از استفاده خودسرانه از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث مقاومت دارویی شود.

17. پیگیری درمان:

درمان را تا پایان دوره تعیین شده توسط دامپزشک ادامه دهید، حتی اگر زخم بهبود یافته باشد.

18. پیشگیری:

با مراقبت مناسب و جلوگیری از آسیب دیدگی، از بروز زخم در سگ خود پیشگیری کنید.

7 پماد آنتی‌بیوتیک برتر برای زخم سگ (با مشورت دامپزشک استفاده شود):

1. پماد تریپل آنتی‌بیوتیک مخصوص حیوانات (Triple Antibiotic Ointment):

این پماد معمولاً حاوی باسیتراسین، نئومایسین و پلی‌میکسین B است و برای درمان عفونت‌های باکتریایی سطحی استفاده می‌شود. بسیاری از برندهای معتبر این نوع پماد را مخصوص حیوانات تولید می‌کنند. در صورت مشاهده هرگونه واکنش آلرژیک، مصرف را قطع کنید. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از لیسیدن پماد توسط سگ جلوگیری شود. در صورت عدم بهبودی، به دامپزشک مراجعه شود.

2. پماد موپیروسین (Mupirocin):

موپیروسین یک آنتی‌بیوتیک قوی‌تر است که برای درمان عفونت‌های پوستی مقاوم به سایر آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌شود. این پماد باید با تجویز دامپزشک استفاده شود. موپیروسین معمولاً برای درمان استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) استفاده می‌شود. از تماس پماد با چشم و دهان سگ جلوگیری شود. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی، به دامپزشک اطلاع داده شود. مصرف خودسرانه این پماد توصیه نمی شود.

3. پماد جنتامایسین (Gentamicin):

جنتامایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. این پماد باید با تجویز دامپزشک استفاده شود. جنتامایسین می‌تواند در برخی موارد باعث حساسیت پوستی شود. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از مصرف طولانی مدت این پماد خودداری شود. در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی، به دامپزشک اطلاع داده شود. مصرف خودسرانه این پماد توصیه نمی شود.

4. پماد تتراسایکلین (Tetracycline):

تتراسایکلین می‌تواند باعث تغییر رنگ دندان ها در توله سگ ها شود. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از مصرف طولانی مدت این پماد خودداری شود. در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی، به دامپزشک اطلاع داده شود. مصرف خودسرانه این پماد توصیه نمی شود.

5. پماد سولفادیازین نقره (Silver Sulfadiazine):

سولفادیازین نقره یک پماد آنتی‌بیوتیک موضعی است که به طور گسترده برای درمان سوختگی‌ها و زخم‌های عفونی استفاده می‌شود. این پماد دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی است. سولفادیازین نقره باید با تجویز دامپزشک استفاده شود. در موارد نادر ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از مصرف طولانی مدت این پماد خودداری شود. مصرف خودسرانه این پماد توصیه نمی شود.

6. پماد باسیتراسین (Bacitracin):

باسیتراسین یک آنتی‌بیوتیک موضعی است که معمولاً در پمادهای ترکیبی آنتی‌بیوتیک (مانند تریپل آنتی‌بیوتیک) استفاده می‌شود. باسیتراسین برای درمان عفونت‌های سطحی پوست و جلوگیری از عفونت زخم‌ها استفاده می‌شود. این پماد به طور کلی ایمن است، اما در صورت بروز هرگونه واکنش آلرژیک، مصرف را قطع کنید. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از لیسیدن پماد توسط سگ جلوگیری شود. در صورت عدم بهبودی، به دامپزشک مراجعه شود.

7. پماد نئومایسین (Neomycin):

نئومایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که معمولاً در پمادهای ترکیبی آنتی‌بیوتیک (مانند تریپل آنتی‌بیوتیک) استفاده می‌شود. نئومایسین می‌تواند در برخی موارد باعث حساسیت پوستی شود. فقط روی زخم های تمیز و خشک استفاده شود. از مصرف طولانی مدت این پماد خودداری شود. در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی، به دامپزشک اطلاع داده شود. از لیسیدن پماد توسط سگ جلوگیری شود.